Kad vam kažu da je super što uopšte imate posao, jer smo imali rat, ekonomsku krizu iz 2008. godine, te sada korona virus, recite im da je i Ruanda imala krvavi građanski rat prije 25 godina, ali da je prije dvije godine, uz pomoć Britanije, lansirala satelit kako bi djeca u ruralnim područjima imala internet
Dostina stanovnika Crne Gore je ostala zabezeknuta prihodima od rada koje ostvaruju ministar finansija Milojko Spajić i ministar ekonomije Jakov Milatović, što se vidjelo po komentarima na društvenim mrežama. Upravo ta kuknjava prikazuje koliko je “obični mali čovjek“ daleko od razumijevanja savremenog doba, što iz vlastitog neobrazovanja, što zbog manipulacije trodecenijske elite koja ga je oblikovala. No, krenimo redom.
Ministar finansija Milojko Spajić je kao stipendista Vlade Japana završio fakultet na univerzitetu u Osaki, a nakon toga je magistrirao na međunarodnoj biznis školi u Parizu, što mu je otvorilo vrata da radi za Goldman Saks, globalnu investicionu banku koja kreditira korporacije, finansijske institucije, vlade, osiguravajuće kuće, te nudi savjetodavne usluge u pogledu spajanja i akvizicija kompanija, upravljanja kapitalom i dugom, risk menadžmentom, upravljanju finansijskim derivatima. Ministar ekonomije Jakov Milatović je diplomirao na Ekonomskom fakultetu u Podgorici sa prosječnom ocjenom 10, pa je kao britanski stipendista magistrirao na Oksfordu, godinama najboljem univerzitetu u Velikoj Britaniji, a karijeru je dalje gradio u Dojče banci i Evropskoj banci za rekonstrukciju i razvoj.
Kada diplomirate na prestižnim univerzitetima u svijetu, dobijate priliku da radite za velike međunarodne korporacije i investicione banke, što pojašnjava profesor ekonomije sa Prinstona, Brajan Kaplan, u njegovoj provokativnoj knjizi “The Case Against Education: Why the Education System Is a Waste of Time and Money“.
Kaplan tvrdi da se na univerzitetu uglavnom ne stiču vještine koje pripremaju studenta za tržište rada, nego univerzitet služi da student dobije sertifikat gdje ocjene označavaju njegovu inteligenciju, savjesnost i usaglašenost, odnosno konformizam, tj. da nema ekscentrično ponašanje u odnosu na autoritet – što su vrijednosti koje poslodavac najviše cijeni. Stoga, diploma sa prestižnih univerziteta ima funkciju signala za ponajbolje globalne kompanije gdje da regrutuju kadrove.
Diplome sa visokim ocjenama na univerzitetima u Crnoj Gori često nisu sigurna ulaznica ni za lokalno ili regionalno tržište rada, a kamoli nešto više, jer se može desiti da vas teren ne prepozna
Sa druge strane, diplome sa visokim ocjenama na univerzitetima u Crnoj Gori često nisu sigurna ulaznica ni za lokalno ili regionalno tržište rada, a kamoli nešto više, jer se može desiti da vas teren ne prepozna. Dva su ključna razloga za to. Prvi je taj što je primarnom akumulacijom kapitala tokom ratnih devedesetih putem privatizacije društvene i državne svojine, šverca roba, namještenih javnih nabavki sa vladajućom partijom nastala klasa koja je do bogatstva došla bez znanja i rada. Drugi je što univerziteti u Crnoj Gori nisu ni blizu hiljadu najboljih u svijetu, rijetko koji profesor ima objavljene radove u relevantnim međunarodnim časopisima ili iskustvo rada u realnom sektoru, pa su univerziteti više mjera inercije, nego progresa.
Kad vam Monstat kaže da vam je dovoljno 2.08 eura dnevno za održavanje u životu sa 200 grama hljeba, znajte da vam se ta državna institucija ruga sa razumom, jer su stanovnici Lenjingrada tokom opsade masovno umirali od gladi sa porcijom od 400 grama hljeba dnevno.
Kad vam kažu da je super što uopšte imate posao, jer smo imali rat, ekonomsku krizu iz 2008. godine, te sada korona virus, recite im da je i Ruanda imala krvavi građanski rat prije 25 godina, ali da je prije dvije godine, uz pomoć Britanije, lansirala satelit kako bi djeca u ruralnim područjima imala internet.
Kad vam kažu da je plata od 800 eura odlična za domaće uslove, recite im da je to plata koja se zaradi za desetak dana obavljanja pomoćnih poslova na kruzeru, kao i da je to duplo manja suma od minimalne zarade u Irskoj.
Kad u mjesečni budžet uračunate anuitet stambenog kredita ili kiriju, troškove režija, hrane, goriva, održavanja automobila, odjeće, plus opremanja djece za školu sa vanškolskim aktivnostima, poput treniranja košarke, časova engleskog ili klavira, onda se vidi da porodica koja prihoduje 1000 eura mjesečno se bavi pukim preživljavanjem, kojoj su nedostupne kulturne potrebe, poput redovnog odlaska na ljetovanje 10 dana i na zimovanje 5 dana.
Putovanje low-cost kompanijom sa boravkom od par dana u Bolonji, Budimpešti, Milanu, Briselu ili Minhenu, gdje povratnu kartu možete kupiti za 30-40 eura, mnogi doživljavaju kao luksuz.
Lijepo bi bilo saznati procenat crnogorskih penzionera koji su krstarili Mediteranom ili ljetovali na Bahamima poput njihovih vršnjaka iz Njemačke ili Engleske
Lijepo bi bilo saznati procenat crnogorskih penzionera koji su krstarili Mediteranom ili ljetovali na Bahamima poput njihovih vršnjaka iz Njemačke ili Engleske. Zanimljivo je i to što tek do 5 % stanovništva odvaja mjesečno sredstva radi plaćanja polise životnog osiguranja, iako će državne penzije u budućnosti biti vrlo niske. Investicije, poput kupovine bitkoina, trgovina akcija na berzi, ulaganja u nekretnine ili štednje u bankama, od kojih u budućnosti očekujete prihode od kapitala po osnovu dividende, rente, kamate, profita, zvuče kao naučna fantastika za većinu stanovnika.
Posebno je interesantno što u kritikovanju sadašnjih ministara, prednjače bivši ministri Konjević, Šehović, Ivanović koji, nakon diplomiranja na Ekonomskom fakultetu u Podgorici, su ukupno proveli 0 dana radnog staža u realnom sektoru, za razliku od Spajića koji je upravljao investicionim fondovima od nekoliko stotina miliona eura ili Milatovića koji je radio u njemačkoj investicionoj banci. Da ne spominjemo to što su poslanici Šehović, Konjević i Ivanović bili 22, 18, odnosno 30 godina u vlasti koja je partijskim funkcionerima novcem poreskih obveznika subvencionisala kupovinu stanova i to više puta, što je isisavan novac dodijeljivanjem poslova preko tendera.
Saznanje da država nema novca za liječenje teško bolesne djece u inostranstvu, uprkos tome što redovno naplaćuje PDV od 21% je najbolji dokaz da je prethodna vlast na građane gledala kao na ovce koje treba odrati, a ne šišati. U jednoj razvijenoj Norveškoj ili Australiji postoji povraćaj poreza građanima od strane države na bankovni račun, što je potpuno nezamislivo da će građani u Crnoj Gori to doživjeti za svog života. Kreirano je društvo gdje većina penzionera misli da predsjednik Đukanović daje penzije, gdje zaposleni u javnom sektoru misle da pune budžet, gdje mnogi ne znaju da trgovinom u prodavnici plaćaju porez, gdje se paraprivatnici smatraju uglednim biznismenima, a i značajan dio društva izgleda kao da je obolio od Stokholmskog sindroma.
Država nije nikakva sveta krava, nego je aparat prinude sa monopolom fizičke i pravne sile, koja postoji radi zaštite ljudi od nasilja, zaštite spoljnih granica i sprovođenja pravde na određenoj teritoriji. Država je servis koji plaćate da bi vam obezbjedila usluge koje su vam potrebne
Radujte se što se nastavlja pregovarački proces sa EU, ako ne zbog vas, onda zbog vaše djece. Država nije nikakva sveta krava, nego je aparat prinude sa monopolom fizičke i pravne sile, koja postoji radi zaštite ljudi od nasilja, zaštite spoljnih granica i sprovođenja pravde na određenoj teritoriji. Država je servis koji plaćate da bi vam obezbjedila usluge koje su vam potrebne. Ako je država skupa, korumpirana i uhljebnička, pa ne želite da devet godina plaćate ‘Crnogorsku plovidbu’ bez brodova, moći ćete jednostavno da je zamijenite poput banke, telekomunikacione kompanije ili lokalne buregdžinice bijegom u EU ili prostim registrovanjem firme u Bugarskoj ili Estoniji. Kada to uradite, vidjećete da u EU ima malo dresiranih ljudi koji preživljavaju sa platom od 300 do 500 eura mjesečno, nego je sasvim normalno da elektroinženjeri, pravnici, finansijski analitičari ili zanatlije zarađuju po nekoliko hiljada eura mjesečno, pa se nećete čuditi kad neko sa diplomom biznisa ili finansija sa eminentnog univerziteta ima mjesečnu platu od 5-10 hiljada eura u globalnoj korporaciji. Tada ćete definitivno shvatiti da su najveće “patriote“ bili oni koji su najduže držali ruke u vašim džepovima.