Neobično obična priča

Camera obscura
Piše: Brano Koćalo

To je moj najeksperimentalniji film do sad – kazao je David Lynch povodom premijere svog filma “Strejtova priča” (The Straight Story) 1999. godine. Ko iole poznaje Lynchov opus, a nije gledao ovaj film, mogao bi na osnovu ovog komentara zaključiti da ga očekuje još jedan filmski izlet u čudnovatost stvarnosti i u onostrane predjele (ne)mogućeg, tako tipične za autora čuvenog Twin Peaksa. Ovo je ipak neka drugačija priča, sa vrlo malo tipičnih stilskih elemenata koje smo gledali u “Glavi za brisanje” (Eraserhead) ili “Plavom Somotu” (Blue Velvet), na primjer. Sam naslov se može upravo slobodnije prevesti kao – Jednostavna (ili obična) priča.

David Lynch, međutim, ne bježi od svog rediteljskog prosedea ni u intervjuima – i njegove izjave treba posmatrati kroz neku vrstu “duple optike”. The Straight Story je jedina njegova, uslovno rečeno, klasična dramska (a to bi valjda značilo – ne-linčovska) priča. Film je snimljen po istinitom događaju. Alvin Straight (Richard Farnsworth) živi svoje penzionerske dane, sa svim nevoljama i bolestima koje starost nosi, u društvu dobrodušne, mentalno zaostale kćeri (Sissy Spacek). Ali veći dio ove priče pratimo putovanje starog zadrtog namćora Alvina u posjeti rođenom bratu koji je doživio infarkt, a sa kojim nije ni u kakvim odnosima već deset godina. Tu već tipično linčovski (a opet bazirano na stvarnom događaju), stari Alvin na taj put od nekoliko hiljada milja kreće – traktorom. Tako ova drama neminovno dobija šmek komedije situacije, jer ono što mu se dešava na tom putu u datim postavkama neminovno ostavlja prostor za niz bizarnih i tragikomičnih scena.

Sam izbor glumca Richarda Farnswortha za ovu neobičnu i zahtjevnu ulogu bio je pun pogodak. Farnsworth nije bio zvijezda, ostvario je niz manjih, ali zapaženih uloga, obično u kaubojcima klasičnog Holivuda, ili pak uz Steve McQueena, u Papillonu, što je vjerovatno njegova najpoznatija epizodna uloga do tada. No, i to je tipično za Lyncha koji vrlo rijetko radi sa velikim zvijezdama, ali ih nehotično stvara (Kyle MacLaughlan ili Sherilyn Fenn samo su neki od primjera).

Umjetnička fikcija i sam život pomiješali su se u činjenici da je Farnsworth u 79-oj godini života ovu ulogu odigrao bolestan, u poodmakloj fazi kancera. Da bi uopšte mogao da sjedi i vozi traktor, produkcija je morala da dizajnira posebno sjedište za njega. Nakon snimanja, već sljedeće godine, Richard Farnsworth je izvršio samoubistvo. Ostao nam je ovaj, po mnogo čemu poseban i jedan od najboljih filmova u režiji Davida Lyncha.

Tagged

Komentariši

Vaša email adresa neće biti objavljivana. Neophodna polja su označena sa *